W literaturze i różnych tradycjach duchowych często wyróżnia się cztery główne rodzaje duchowości, które odzwierciedlają różne podejścia do duchowości i rozwoju duchowego:
Charakteryzuje się głębokim skupieniem na modlitwie, medytacji oraz wewnętrznym refleksji. Osoby praktykujące ten rodzaj duchowości dążą do osiągnięcia jedności z Bogiem lub uniwersalną energią poprzez ciszę i kontemplację.
Skupia się na działaniu na rzecz innych, wolontariacie, pomocy społecznej i działalności charytatywnej. To podejście zakłada, że duchowość wyraża się przez praktyczne działania i służbę bliźniemu.
Oparta na poszukiwaniu wiedzy, studiowaniu tekstów świętych, filozofii i nauki. Osoby tego typu duchowości cenią rozum, refleksję i rozważania nad sensem życia oraz duchowością poprzez intelektualne poszukiwania.
Opiera się na doświadczaniu emocji, uczuciach i relacjach z innymi. To podejście podkreśla wartość miłości, współczucia, wdzięczności i innych uczuć jako dróg do duchowego rozwoju.
Każdy z tych rodzajów duchowości może współistnieć z innymi i jest dostosowany do indywidualnych potrzeb i przekonań osoby praktykującej.